حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان با اشاره به اینکه سازمان برنامه و بودجه اخیرا این سازمان را به رسمیت شناخته است، گفت: نکته دیگر که این سازمان باید برایش فکری کند، بحث پژوهش‌هایی است که در عرصه کودک نیاز داریم. دانشگاه‌ها در این زمینه فعالیت‌هایی دارند اما در حد پایان‌نامه است.

به گزارش گروه آموزش و پروش آوای جامعه،  حجت‌الاسلام پناهیان واعظ و سخنران در نخستین نشست اجرایی‌سازی آیین‌نامه حمایت از رشد و تربیت اوان کودکی گفت: سال‌ها می‌گفتم چرا باید مهدکودک‌ها به عهده سازمان بهزیستی باشد. نه اینکه در آن سازمان، شایستگی این کار وجود ندارد اما آموزش و پرورش هم درباره بخش زیر ۷ سال احساس عدم مسئولیت می‌کرد.

 وی عنوان کرد: می‌خواهم به زبان انتقاد یک چشم‌انداز را برای سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک مطرح کنم. نباید این سازمان، سازمان ملی تعلیم و تربیت کودکان باشد بلکه باید سازمان جهانی تعلیم و تربیت کودکان باشد.

حجت‌الاسلام پناهیان تصریح کرد: در سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، هر محتوایی را تنظیم می‌کنید، دقیقا باید یک نگاه جهانی داشته باشید. همچنین کودکان خودتان را باید جهانی ببینید. در عصر حاضر کودکان شما در یک دهکده‌ کوچک جهانی زندگی می‌کنند.

وی افزود: در هر جامعه باید نُرم‌های فرهنگی رعایت شود ولی رعایت ویژگی‌های خاص بومی و فرهنگی جوامع مختلف با این جهانی‌سازی مغایرتی ندارد. حتما تجارب مردم جهان را استفاده کنید و بدانید کوچکترین حرکت مثبتی اینجا صورت بگیرد، در جهان خریدارند.

این واعظ معروف با بیان اینکه هر قدمی در سازمان تعلیم و تربیت کودک انجام دهیم، جهانی است، گفت: جهانی به چند معنا هست. اول اینکه یک جهان طالبش است و به عنوان یک محصول علمی خریداری می‌کند و ما کمترین احکام شرعی را در حوزه کودک و نوجوان داریم. بسیاری از احکام شرعی برای بعد از مکلف شدن و سنین رشد است. دوم اینکه حرف جهانی داریم و سوم اینکه از همه تجارب جهانی باید استفاده کرد.

وی با تأکید بر اینکه  یکی از بخش‌هایی که سازمان تعلیم و تربیت کودک باید پیش‌بینی کند به هر شکل برای مثال برون‌سپاری کند، محصولات فرهنگی است که کودکان ما مصرف می‌کنند، افزود: سرمایه‌گذاری در این بخش کمتر از سرمایه‌گذاری در بخش نفت نباید باشد. فروش آن هم بیشتر است ولی ضعیف‌ترین بخش فرهنگی ما در کشور همین مسائل است.

حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان با اشاره به اینکه سازمان برنامه و بودجه اخیرا این سازمان را به رسمیت شناخته است، گفت: نکته دیگر که این سازمان باید برایش فکری کند، بحث پژوهش‌هایی است که در عرصه کودک نیاز داریم. دانشگاه‌ها در این زمینه فعالیت‌هایی دارند اما در حد پایان‌نامه است.

وی تصریح کرد: برخی پژوهش‌ها را درباره کودکان در جهان می‌بینیم کارهای سنگینی است، حداقل بنده جایی را به خاطر ندارم که یکی از این پروژه‌ها در کشور تصویب شود، پس به مطالعه نیاز داریم یعنی عالمانه می‌خواهیم حرف بزنیم باید پژوهشی باشد، از سوی دیگر برخی سرمایه‌گذاری‌های پژوهشی ۲۴ ساله است، تعلیم و تربیت را نمی‌توان در دو سال ارزیابی کرد.