یک روانشناس و مشاور گفت: فاصله تقریبی ۳ سال را می‌توان به عنوان فاصله سنی مناسب بین فرزندان در نظر گرفت.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، یاسر مهدویان، درباره فاصله سنی ایده ال بین فرزندان، اظهار داشت : تصمیم گیری برای داشتن فرزند دوم به عوامل مختلفی بستگی دارد و بیان یک عدد مشخص به عنوان فاصله سنی ایده ال برای فرزندان چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.

وی با اشاره به اینکه فاصله تقریبی ۳ سال را می‌توان به عنوان فاصله سنی مناسب بین فرزندان در نظر گرفت، گفت: یک فاصله سه ساله فرصت مناسبی است برای اینکه مادر بتواند عوارض جسمی ناشی از به دنیا آورن فرزند اول و خستگی مراقبت شبانه روزی از او را پشت سر بگذارد.

این روانشناس تصریح کرد: از آنجایی که کودک زیر دو سال به توجه و مراقبت فیزیکی و عاطفی زیادی از طرف والدین به خصوص مادر نیاز دارد بنابراین بهتر است بارداری دوم به پایان دوسالگی کودک اول موکول شود. همچنین درطول این زمان فرزند اول فرصت مناسب و کافی برای بهره مندی از توجه و محبت تمام و کمال پدر و مادر دارد.

مهدویان با بیان اینکه از طرفی فاصله سنی زیر سه سال ممکن است باعث ایجاد تنش‌های عاطفی و روحی بین فرزندان شود، افزود: حسادت، احساس رقابت و مشاجره‌های تکراری مواردی هستند که به عنوان معایب فاصله سنی کم می‌توان به آن اشاره کرد.

وی با اشاره به اینکه آمادگی فرزند اول برای پذیرش خواهر یا بردار کنار خود جدای از سن او از اهمیت زیادی برخوردار است،عنوان کرد: گاهی شاهد این هستیم که ورود کودک جدید به خانواده شرایط را برای کودکی که دچار اضطراب، بیش فعالی، وابستگی بیش از حد و … است سخت‌تر می‌کند؛ بنابراین علاوه بر فاصله سنی نرمال شرایط کودک اول نیز باید در نظر گرفته شود.

این روانشناس با اشاره به اینکه در این میان شاغل بودن یا نبودن مادر نیز در تعیین فاصله‌ی سنی کودکان موثر است، خاطرنشان کرد: فاصله سنی کم بین فرزندان چالش‌های بیشتری را برای مادر شاغل و کودکانش به خصوص کودک اول به وجود می‌آورد.

مهدویان تصریح کرد: مادری را در نظر بگیرید که روزانه چند ساعت از وقت خود را در محل کارش می‌گذراند و پس از بازگشت باید زمان و انرژی خود را بین دو کودک نوپا و خردسال تقسیم می‌کند. در چنین مواردی فاصله سنی بیشتری را بین فرزندان توصیه می‌کنیم، زیرا در این موارد کودک بزرگتر برای انجام برخی کارهایش به استقال نسبی رسیده و حتی می‌تواند برای مادر کمک کننده نیز باشد.

وی اظهار داشت:  کودکان با فاصله سنی حدودا سه سال تقریبا متعلق به یک گروه سنی هستند و وجه اشتراک بیشتری در توانایی‌ها و رفتارهایشان هستند، آن‌ها معمولی هم بازی خوبی برای هم هستند و در بزرگسالی هم صمیمت بیشتری دارند. این کودکان به دلیل تعاملی که با یکدیگر دارند از مهارت‌های کلامی، اجتماعی و قدرت حل مسئله بیشتری نیز برخوردارند.

این روانشناس گفت: در صورتی که کودکان با فاصله سنی زیاد به خصوص اگر جنسیت متفاوت نیز داشته باشند نیازها، علاقمندی ها، سرگرمی‌های متفاوتی نیز دارند بنابراین ارتباط کمتری با یکدیگر برقرار می‌کنند. همچنین برآوردن نیاز‌های متفاوت آنان برای والدین نیز سخت‌تر می‌شود.

مهدویان با بیان اینکه هرچند فاصله سنی سه سال بین فرزندان را می‌توان ایده ال است، اما این زمان در همه خانواده‌ها یکسان نیست، افزود: عوامل مختلفی دیگری نیز بر این زمان موثرند.

وی خاطرنشان کرد: موضوعاتی همچون وضعیت اقتصادی و سطح درآمد خانواده، روابط زوجین، وضعیت روحی و جسمی مادر، سلامت جسمی و روانی کودک اول از دیگر عواملی هستند که برای داشتن فرزند دوم باید در نظر گرفته شوند.