متن از : علی البرزی / آوای جامعه

صندوق های زرد رنگ پست، زمانی که خبری از پیام رسان‌های متعدد در فضای مجازی نبود، در جایگاه همان پیام رسان‌ها قرار داشتند و به نوعی کار همان‌ها را انجام می‌دادند.

مردم ایران در دهه‌های ۴۰ تا ۷۰ با صندوق‌های زرد رنگ پست خاطرات فراوانی دارند، زمانی که خبری از پیام رسان‌های متعدد در فضای مجازی نبود، این صندوق‌ها و نامه‌هایی که داخل آن قرار می‌گرفت در جایگاه همان پیام رسان‌ها قرار داشت و به نوعی کار همان‌ها را انجام می‌داد.

پیام رسان‌ هایی که هر چند انتقال پیام از آن‌ها با تاخیر و در یک بازه زمانی مشخص انجام می‌گرفت، اما آن زمان نه خبری از فیلتر و فیلتر شکن برای برخی پیام رسان‌ها بود و نه آنقدر پیام رسان‌های داخلی و خارجی رنگارنگ و گوناگون وجود داشت که برای انتخاب بهترین آن‌ها از نظر کیفیت، سرعت، دقت و اطمینان به انتقال پیام توسط آن‌ها دچار سردرگمی شوید.

چه بسیار پیام‌های عاشقانه و دلبرانه‌ای که از طریق نامه‌ها بین عاشق و معشوق رد و بدل شد و چه بسیار مادران و پدرانی که برای رسیدن نامه رسان و دریافت خبری از عزیزانشان لحظه شماری کردند، در دوران جنگ تحمیلی هم این صندوق‌های زرد رنگ نقش مهمی در ارتباطات رزمندگان با خانواده هایشان و برعکس برعهده داشتند.

آن زمان تنها یک پیام رسان پست با صندوق‌های زرد رنگ وجود داشت، آن هم پیام رسانی بدون فیلتر!

**********

***************

*هشدار : برداشت و نقل مطالب اختصاصی سایت « آوای جامعه» بدون ذکر منبع مجاز نیست و در صورت مشاهده نه تنها پیگرد قانونی دارد ، بلکه از طریق شبکه های اجتماعی هم به مخاطبان اطلاع رسانی می شود.

ما وظیفه خود می دانیم که در صورت برداشت خبر، گزارش و یادداشت از سایت های دیگر منبع مطالب را درج کنیم و این انتظار می رود که شما مخاطبان عزیز هم به این موضوع دقت عمل لازم را داشته باشند.

( از اینکه این موضوع را رعایت می کنید متشکریم)