به گزارش ایرنا، همایون خوشروان  افزود: تالاب ها نقش مهمی در اکوسیستم زیستی کشور ایفا می کنند اما در چند سال اخیر به دلایل مختلف مانند سدسازی ها بر روی رودخانه های بالادستی، بهره برداری بی رویه از منابع آبی آنها و خشک کردن تالاب ها با هدف توسعه زمین های کشاورزی، بخش زیادی از تالاب های کشور نابود شده اند.

وی اظهار داشت: نکته مهم اینکه تالاب‌های کشور تحت شرایط فعلی یعنی در این دهه از هزاره سوم میلادی شرایط خوبی ندارند و اینجا نقش یک مدیریت یکپارچه برای مرمت و ساماندهی تالاب‌ها بسیار حائز اهمیت است که متاسفانه در دستگاه‌های اجرایی ما چه وزارت نیرو و چه سازمان حفاظت محیط زیست عملکرد صحیحی برای این مدیریت دیده نمی شود،  باید سامانه مانیتورینگ و پایش وضعیت هیدرولوژیک تالاب‌ها داشته باشیم که به طور مستمر شرایط تالاب‌ها را بررسی و مدیریت کند و در مواقع بحران و خطر بتواند وارد عمل شود.

خوشروان خاطر نشان کرد : با این وجود هیچگونه تمهیداتی برای مدیریت بحران نداریم،  حتی مدیریت پیشگیری برای بروز مخاطرات در تالاب‌ها نیز بسیار ضعیف است.

مجری طرح بین‌المللی اثر نوسانات دریای خزر بر محیط زیست مناطق ساحلی گفت: در کشور سه نهاد اداره کل زیستگاه تالاب‌ها در سازمان محیط زیست، اداره مهندسی رودخانه و سواحل شرکت مدیریت منابع آب وزارت نیرو و اداره کل محیط زیست استان‌هایی که تالاب در آنها واقع شده بر روی تالاب‌ها کار می‌کنند،  توقع ما از این نهادها این است که با در اختیار داشتن بودجه کافی بتوانند برنامه عملیاتی خوبی را انجام دهند و ما شاهد نتایج علمی باشیم نه نتایجی که حاوی فقط اخبار بد یا خوب از تالاب‌ها باشد.

وی تاکید کرد: رسیدن به این هدف می‌طلبد که مجلس شورای اسلامی هم کمک کند تا با در اختیار گذاشتن اعتبارات لازم این سامانه هر چه زودتر تشکیل شود، آنچنانکه تجربه در کشورهای حاشیه دریای خزر نشان می‌دهد که می‌توان تالاب‌ها را نجات داد چون همین مشکل خشکی را روس‌ها در رابطه با تالاب بزرگ خلیج قره بغاز داشتند اما آنها با تهمیدات لازم توانستند قره بغازی که وسعت آن ۱۰ برابر خلیج گرگان است را در زمانی که دچار خشک‌زایی وسیع شده بود نجات دهند بنابراین این امر نشان می‌دهد که هنوز جا دارد که کارهای بیشتری انجام دهیم و تلاش خودمان را بر روی تالاب‌ها مضاعف کنیم.

خوشروان تصریح کرد: طی چهار تا پنج دهه اخیر یکی از مشکلاتی که فلات ایران به آن دچار شده افزایش درجه حرارت است یعنی مطالعاتی که تاکنون انجام شده نشان می‌دهد به طور متوسط در هر دهه، حدود دو دهم درجه سانتیگراد افزایش درجه حرارت داریم یعنی اگر ۴۰ سال را در نظر بگیریم یعنی از سال ۱۳۵۰ تا کنون نزدیک به یک و دو دهم درجه، درجه حرارت فلات ایران به طور میانگین افزایش یافته است.

وی اظهار داشت : این افزایش درجه حرارت تبعاتی دارد که یکی از آن افزایش میزان تبخیر در حوضه‌های آبی ما است‌ بنابراین باید با یک مدیریت درست و علمی میزان ورودی و خروجی آب در تالاب ها را کنترل کنیم تا قادر به ادامه حیات باشند.