چک یک سند تجاری است که بانک آن را برای انتقال یا دریافت وجه به اشخاص می دهد و وصول چک پس از فوت فرد تابع مقررات مربوطه است.

به گزارش  باشگاه خبرنگاران جوان،  چک یک سند تجاری است که بانک آن را برای برداشت یا انتقال وجه به اشخاص دیگر به صاحب حساب می‌دهد.

دیون مدت دار متوفی پس از فوت برای زمان حال می‌شود، بنابر این با فوت صادر کننده چک، شخصی که چک مدت دار او را در تصرف خود دارد می‌تواند برای وصول چک به بانک مراجعه کند و مطابق قانون در صورت کافی بودن موجودی حساب متوفی بانک حق امتناع از پرداخت وجه چک صادر شده در زمان حیات متوفی را ندارند.

بنابراین اگر بانک از موضوع فوت صادرکننده چک و صاحب حساب جاری به نحو قانونی یا اعلام ورثه آگاه نشده باشد وظیفه خاصی در قبال چکی که به بانک ارجاع می‌شود ندارد و چک قابل وصول است.

البته این امکان، تا پیش از انجام حصر وراثت و عدم برداشت موجودی حساب متوفی توسط ورثه امکان پذیر است، همچنین اگر صادرکننده پیش ازفوت حساب خود را مسدود کرده باشد نیز دارنده چک نمی‌تواند با مراجعه به بانک چک را نقد کند.

در حالتی که فرد نتواند چک را از بانک وصول کند، با در دست داشتن گواهی عدم پرداخت چک که بانک صادر می‌کند، می‌تواند دعوای مطالبه وجه چک و درخواست صدور قرار تامین خواسته به طرفیت ورثه متوفی را در دادگاه صالح مطرح کند.

در این حالت اگر اموال متوفی (ماترک) بین ورثه تقسیم نشده باشد، مبلغ چک از این اموال وصول می‌شود، زیرا طبق قانون پس از مخارج کفن و دفن و هزینه‌های ضروری، دیون متوفی از اموال وی قابل دریافت است. اما اگر ماترک بین وراث تقسیم شده باشد دادگاه هریک از وراث را متناسب با سهم الارثی که دریافت کرده اند محکوم به پرداخت وجه می‌کند.

در صورتی که اموال متوفی برای پرداخت دین طلبکار کافی نباشد، وی می‌تواند به طرفیت کسی که به متوفی بدهکار است یا چیزی از اموال وی را در اختیار دارد اقامه دعوا کند.