افراد مبتلا به آلزایمر فراموشی و از دست دادن حافظه را تجربه می کنند، این تغییرات شخصیتی و عملکردی می تواند در نحوه تغذیه این افراد تاثیر گذار باشد که فرد مراقب از این بیماران باید به تغذیه آنها توجه کند.

به گزارش گروه سلامت آوای جامعه ،  کاهش وزن امری رایج است و با بدتر شدن زوال عقل و آلزایمر، شدیدتر می شود، محرک های اشتها در مغز ممکن است به طور طبیعی کار نکنند یا داروها روی میل به غذا خوردن تاثیر بگذارند.

در این بیماران غذا ممکن است به دلیل تغییر حس بویایی و چشایی طعم خوبی نداشته باشد، مشکل در تمرکز ممکن است باعث شود فرد وقت کمتری را به غذا خوردن اختصاص دهد و کالری کمتری مصرف کند و مهارت های هماهنگی کاهش می یابد که استفاده از ظروف برای غذا خوردن برای او مشکل می شود.

بیماران مبتلا به آلزایمر مشکلات جویدن و بلع غذا خوردن پیدا می کنند که بهتر است رژیم های غذایی حاوی غذاهای نرم تری برای بلع آسانتر تجویز شود.

اگرچه اینترنت مملو از اطلاعاتی در مورد تاثیر ویتامین ها و مواد معدنی گوناگون در پیشگیری یا حتی معکوس کردن زوال عقل است، اما در حال حاضر تحقیقات محدود است. با این حال، اگر فردی کمبود ویتامین یا مواد معدنی دارد، ممکن است یک مکمل توصیه شود. برخی از کمبودهای ویتامین با مشکلات حافظه در ارتباط هستند که پس از تشخیص و درمان بهبود می یابند.

تحقیقات درباره غذاهای خاص و الگوی خوردن برای معکوس کردن زوال عقل محدود است. با این حال، برخی تحقیقات وجود دارد که نشان می دهد بعضی الگوهای غذایی می توانند در جلوگیری یا به تاخیر انداختن زوال عقل نقش داشته باشند،  رژیم غذایی مدیترانه ای و رژیم غذایی DASH به دلیل نقش آن در پیشگیری از زوال عقل با نتایج امیدوار کننده مطرح هستند اما در این زمان، تحقیقات بیشتری برای درک اثرات پیشگیرانه این رژیم ها لازم است.

هدف بیشتر افراد مبتلا به زوال عقل خوردن غذاهای متنوع مورد نیاز برای وضعیت خوب تغذیه ای بوده و با بدتر شدن زوال عقل، برخی از افراد به دلیل افزایش فعالیت ممکن است کالری بیشتری نیاز داشته باشند. مکمل های خوراکی اغلب برای کمک به دریافت کالری و مواد مغذی مورد نیاز برای حفظ وزن توصیه می شوند.

با افزایش سن احساس تشنگی کاهش می یابد. این را به چالش های دیگر زوال عقل باید اضافه کرد و افراد نیز ممکن است در معرض خطر کمبود آب بدن باشند. تشویق در مصرف مایعات و تامین غذاهای غنی از آب مانند میوه ها و سبزیجات نیز می تواند کمک کند.

زمان وعده های غذایی نیز یک قسمت مهم برای اطمینان از اینکه فرد مبتلا به زوال عقل به اندازه کافی غذا می خورد، است. سرو وعده های غذایی در آشپزخانه یا میز ناهارخوری می تواند به آنها کمک کند تا روی غذا خوردن تمرکز کنند. افراد مبتلا به زوال عقل می توانند به راحتی حواسشان پرت شود، بنابراین از استفاده از بشقاب های طرح دار، داشتن وسایل زیاد روی میز و روشن بودن تلویزیون هنگام وعده های غذایی خودداری کنید. غذا خوردن با دیگران در یک محیط خانوادگی ممکن است به آنها کمک کند تا روی غذا خوردن تمرکز کرده و مقدار غذا را افزایش دهند.

با بدتر شدن از دست دادن حافظه، مراقبین ممکن است برای تشویق افراد به غذا خوردن نیاز به ارائه راهنمایی های کلامی داشته باشند. غذاهای انگشتی به اندازه لقمه ممکن است غذا خوردن را ترغیب کنند زیرا به ظروف نیاز ندارند، بافت های غذایی اصلاح شده نیز به طور معمول تجویز می شوند، زیرا جویدن و بلعیدن آنها آسان تر است.

اعضای تیم مراقبت های بهداشتی، از جمله متخصصان تغذیه، گفتار درمانان و کاردرمان در کمک به افراد مبتلا به زوال عقل و مراقبان آنها مهارت دارند. متخصصان یا کارشناسان تغذیه نیازهای مغذی بیمار را ارزیابی می کند و یک برنامه غذایی منحصر به فرد تهیه می کند که ترجیحات و توانایی های غذایی شخصی را در نظر می گیرد.

در ایران نیز بیش از ۷۰۰ هزار نفر مبتلا به این بیماری بوده و بخش بزرگی از بیماری آلزایمر در ایران پنهان است.

گزارش‌های انجمن آلزایمر ایران نشان می دهد، حدود ۸۰ درصد موارد بیماری آلزایمر مربوط به مراقبت از این بیماران است و ۵۰ درصد کسانی که از این بیماران مراقبت می‌کنند، دچار افسردگی می‌شوند. به همین دلیل مراقبت باید بین اعضای خانواده تقسیم شود. در حال حاضر نیز درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد به همین دلیل تمام سیاست‌گذاری‌ها در این زمینه در تشخیص زودهنگام و کاهش سرعت رسیدن افراد به بیماری آلزایمر است.

بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، فقط سه درصد افراد بین سنین ۶۵ و ۶۹ سال مبتلا به زوال عقل هستند اما این میزان بین سنین ۸۵ تا ۸۹ سالگی تا ۳۰ درصد افزایش می‌یابد.