ضرورت کاشت درختان بی نیاز به آبیاری
مالچ پاشی در حال نابود کردن یکی از غنی‌ترین رویشگاه‌ها و پوشش‌های گیاهی طبیعی در خوزستان است.
یک عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: یکی از مهمترین ضرورت‌هایی که باید در کشور رعایت شود انتخاب گونه‌هایی برای کاشتن است که نیازهای بوم‌شناختی و اکولوژیک آن‌ها متناسب با توانمندی‌های سرزمینی باشد تا بتواند بدون نیاز به آبیاری مستمر و براساس میانگین بارش‌ها به حیات خود ادامه دهند.
به گزارش ایسنا، محمد درویش، همزمان با روز درختکاری (۱۵ اسفندماه) با اشاره به اینکه میانگین بارش در ایران یک سوم میانگین جهانی و میزان تبخیر ۵۰ درصد بیشتراست، تاکیدکرد: در این شرایط توصیه می‌شود اولویت کاشت درخت در رویشگاه‌هایی باشد که به‌صورت طبیعی استعداد جنگل شدن را دارند یعنی در نواحی شمال کشور مانند استان‌های گیلان، مازندران، گلستان، اردبیل و آذربایجان شرقی یعنی منطقه‌ای که در آن جنگل‌های «ارسباران» و «هیرکانی» وجود دارد. همچنین در ۱۴ استان غربی که رویشگاه‌های زاگرس و حاشیه خلیج فارس و دریای عمان که رویشگاه‌های «مانگرو» ،«حرا» و «چندل» وجود دارد و بخش‌هایی از ایران و توران که جنگل‌های بیابانی «تاغ‌دار» در استان سمنان است.
درویش افزود: این‌ها مناطقی هستند که اگر گونه مناسب آن مناطق را انتخاب کنیم بدون نیاز به آبیاری می‌توانند رشد کنند.
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور گفت: توصیه ما این است که به‌جای صرف بودجه گزاف و جنگل‌کاری در مناطقی که استعداد تبدیل به جنگل را ندارند و گونه‌های کاشته شده در آن اغلب خشک می‌شوند، درختکاری در جنگل‌های اصلی کشوردر اولویت قرار گیرد چراکه مساحت آن‌ها به دلایلی مانند تغییر کاربری اراضی، آتش‌سوزی‌ها، جاده کشی‌های غیر اصولی، عبور خطوط انتقال حامل‌های انرژی از میان آن‌ها و فشار بیش از حد دام به‌شدت کم شده است.
وی درباره درختکاری در استان تهران اظهار داشت : در مقطعی رویشگاه‌های جنگلی در دامنه‌های جنوبی رشته کوه‌های البرز وجود داشت و بر اساس گونه‌های موجود در آن می‌توان در حال حاضر درختان بلوط، سنجد، ون و اُرس در استان تهران کاشت. هنوز هم در اطراف رودخانه کرج در منطقه شهرستانک و یا در منطقه جاجرود لکه‌های جنگلی وجود دارد که نشان می‌دهد این مناطق استعداد جنگل شدن داشته‌اند.
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در مورد کاشت نهال درخت چنار به عنوان گونه‌ای سازگار با آب و هوای تهران گفت: چنار گونه‌ای به‌شدت آب دوست است و نمی‌توان انتظار داشت که چنارها پس از کاشته شدن خود به حیاتش ادامه دهد. چنارها معمولا در کنار جوی‌ها آب یا قنات‌ها رشد می‌کرده‌اند و با توجه به شرایط کنونی تهران، چنار گونه‌ای مناسب برای کاشت در پایتخت نیست.
درویش در پایان با تاکید بر اینکه به بهانه توسعه، اندک رویشگاه‌های جنگلی موجود را نابود نکنیم،تصریح کرد: اکنون مالچ پاشی در حال نابود کردن یکی از غنی‌ترین رویشگاه‌ها و پوشش‌های گیاهی طبیعی در خوزستان است. دولت در صدد است بخش دیگری از جنگل‌های هیرکانی را به بهانه انتقال آب از دریای خزر به کویر مرکزی قطع کند. همچنین قربانی‌های اصلی ساخت ده‌ها سد در استان‌های گیلان، مازندران و گلستان میلیون‌ها درختی است که در حال قطع شدن هستند بنابراین اگر دولت تلاش کند که درخت‌های موجود را قطع نکند، این اقدام هم مورد رضایت ماست.