انتقاد یک کارگردان نمایش / تئاتر کودک به سمت درآمدزایی رفته است
کارگردان نمایش «جادوی بازیهای قدیمی» در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان، با انتقاد از وضعیت تولید آثار کودک تأکید کرد که بسیاری از گروهها به جای آموزش و اثرگذاری، به سمت اجراهای تنها شاد و درآمدزا رفتهاند و کار کودک را ساده میپندارند.
کارگردان نمایش «جادوی بازیهای قدیمی» و دریافتکننده جایزه ویژه مؤسسه سوره امید در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان، با انتقاد از وضعیت تولید آثار کودک، تأکید کرد که بسیاری از گروهها به جای آموزش و اثرگذاری، به سمت اجراهای تنها شاد و درآمدزا رفتهاند و کار کودک را ساده میپندارند.
به گزارش گروه آموزش و پرورش آوای جامعه، نمایش «جادوی بازیهای قدیمی» به نویسندگی میلاد حسینزاده و کارگردانی محمدرضا پورعلی از آستانه اشرفیه و به تهیهکنندگی کانون پرورش فکری موفق شد در جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان جایزه ویژه مؤسسه سوره امید را دریافت کرد. همچنین تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی بهترین موسیقی به احمد الفتی، صالح بهشتی و میلاد حسینزاده تعلق گرفت.
پورعلی درباره ایده اولیه نمایش گفت: هدف اصلی گروه، بازگرداندن کودکان به بازیهای سنتی و دور کردن آنها از وابستگی به ابزارهای دیجیتال بوده است.
وی خاطرنشان کرد: این کار از دغدغه ما نسبت به فاصله گرفتن بچهها از بازیهای جمعی شکل گرفت. تصمیم گرفتیم به جای نصیحت و گفتوگو، اثر را طوری طراحی کنیم که بچه خود به این نتیجه برسد که بازیهای قدیمی نشاط بیشتری دارند.
کارگردان نمایش، در توضیح داستان نمایش اظهار داشت: قهرمان نمایش، کودکی است که در فضای مجازی غرق شده و روحیهای عصبی دارد، پدربزرگ و مادربزرگ برای جدا کردن وی از تبلت و گوشی، معمایی طراحی میکنند، وی برای بهدست آوردن تبلت باید مراحل مختلف بازیهای قدیمی را پشت سر بگذارد و در پایان خود کودک به این نتیجه میرسد که این بازیها چقدر دوستداشتنی هستند.
پورعلی در پاسخ به این پرسش که چرا نمایش خیابانی را انتخاب کرده است، شرایط سخت و نبود امکانات مناسب را علت اصلی دانست و خاطرنشان کرد: در شهرستان ما تنها یک سالن فرسوده وجود دارد که نه نور استاندارد دارد و نه امکانات صوتی، از سال ۹۱ مجبور شدیم تئاتر خیابانی را جدی دنبال کنیم، چون اجرای سالنی با این شرایط امکانپذیر نبود.
پورعلی به فضای فعلی تئاتر کودک پرداخت و با صراحت گفت: تولید آثار کودک رو به سمت درآمدزایی رفته است. نمایشهایی دیدهام که تنها شادی سطحی ارائه میدهند، بدون اینکه چیزی به کودک بیاموزند، هدف، گرفتن حمایتکننده مالی است نه اثرگذاری، در واقع سادهانگاری نسبت به تئاتر کودک، آینده این حوزه را تهدید میکند، کار کودک سختترین کار دنیاست.
اما متأسفانه اولویت بسیاری از تازهکارها شده است، شخصی که تجربه ندارد نباید اولین کارش را برای کودک روی صحنه ببرد، چون کیفیت پایین اجرا، سلیقه و سطح توقع کودک را پایین میآورد.
این کارگردان در پایان ابراز امیدواری کرد، با توجه بیشتر به آموزش، تجربه و حمایت ساختاری، وضعیت تولید آثار کودک بهبود پیدا کند.
*عکس خبر تزئینی است