ضرورت توجه به آموزش های کودکان در مناطق محروم و کم برخوردار
سرپرست سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، افزایش نرخ پوشش در مناطق دو زبانه را یکی از اولویتهای اصلی این سازمان برشمرد و گفت: تا ابتدای سال ۱۴۰۰، نرخ پوشش کودکان در کودکستانهای مناطق دو زبانه سیر صعودی داشت؛ دستاوردی که سبب کاهش چشمگیر «نرخ تکرار پایه» در این مناطق شد. به گزارش گروه آموزش […]
سرپرست سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک، افزایش نرخ پوشش در مناطق دو زبانه را یکی از اولویتهای اصلی این سازمان برشمرد و گفت: تا ابتدای سال ۱۴۰۰، نرخ پوشش کودکان در کودکستانهای مناطق دو زبانه سیر صعودی داشت؛ دستاوردی که سبب کاهش چشمگیر «نرخ تکرار پایه» در این مناطق شد.
به گزارش گروه آموزش و پرورش آوای جامعه، رضوان حکیمزاده معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش و سرپرست سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک در میزگرد آموزشی و علمی «بررسی راهکارهای ارتقاء کیفیت و تقویت مدارس دولتی»، با اشاره به ضرورت نهادینه شدن عدالت آموزشی در سراسر کشور به طور خاص در مناطق محروم، بر پوشش حداکثری کودکان در کودکستانها تأکید کرد و گفت: حضور در کودکستان نقش تعیینکنندهای در آیندۀ تحصیلی کودکان دارد.
وی افزود: فعالیت آموزشی و تربیتی کودکستانها باعث میشود کودکان به لحاظ مهارتهای شناختی، زبانی، اجتماعی و عاطفی از آمادگی لازم برای ورود به دورۀ دبستان برخوردار شوند، موضوعی که به طور خاص در مناطق محروم و کمبرخوردار اهمیت بیشتری دارد، زیرا در این مناطق بستر مناسب برای ارائه این قبیل آموزشها به کودکان در خانوادهها وجود ندارد.
حکیمزاده عنوان کرد: تا پایان دولت دوازدهم، پوشش کودکان در کودکستانها به عدد ۷۲.۱ درصد رسیده بود و در بسیاری از مناطق کمبرخوردار و محروم این نرخِ پوشش، عددی بالای ۹۰ درصد را نشان میداد؛ با این حال، این عدد در سال جاری تنها کمی بیشتر از ۴۰ درصد است.
سرپرست سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک افزایش نرخ پوشش در مناطق دو زبانه را یکی از اولویتهای اصلی این سازمان دانست و اظهار داشت: با برنامهریزی و اقدامات کارشناسانهای که انجام شده بود، تا ابتدای سال ۱۴۰۰ با حمایتهای دولت وقت، نرخ پوشش کودکان در کودکستانهای مناطق دو زبانه سیر صعودی داشت؛ دستاوردی که اثرات و نتایج خود را خیلی زود نشان داد و “نرخ تکرار پایه” در این مناطق به شدت کاهش پیدا کرد.
این مقام مسئول با تأکید بر لزوم تمرکز بر مهارتهای سواد پایه، افزایش مهارتهای زبانی را یک ضرورت دانست و بر ضرورت ارتقاء آن در دورۀ پیش از دبستان تأکید کرد.