تناسب نداشتن زیر ساخت های شهری با میزان جمعیت
رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر تهران گفت: زیرساخت‌های شهری با میزان جمعیت موجود، متناسب نیست و یک عقب ماندگی جدی در این حوزه وجود دارد.
رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر تهران گفت: زیرساخت‌های شهری با میزان جمعیت موجود، متناسب نیست و یک عقب ماندگی جدی در این حوزه وجود دارد.
به گزارش مهر، مهدی پیرهادی در نخستین نشست هم اندیشی کارگروه‌های تخصصی کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران گفت: شهرنشینی پدیده‌ای پیچیده و در عین حال تاثیرگذار بر زندگی فرد، خانواده و جامعه است، امروزه کیفیت زندگی شهری به طور مستقیم بر همه حیطه‌های فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، زیست محیطی و فرهنگی شهروندان تاثیر خواهد گذاشت.
وی با بیان اینکه در سال ۲۰۰۷ جمعیت شهرنشین جهان برای اولین بار از مرز ۵۰ درصد گذشت و پیش بینی می‌شود که این رقم در سال ۲۰۳۰ یعنی کمتر از ۹ سال دیگر از مرز ۶۵ درصد نیز بگذرد، گفت: در سال ۲۰۳۰ از هر سه نفر جمعیت جهان ۲ نفر آن در شهرها زندگی می‌کنند.
پیرهادی گفت: موضوع وقتی جدی تر می‌شود که بدانیم که هم اکنون نیز زیرساخت های شهری با میزان جمعیت موجود، متناسب نیست و یک عقب ماندگی جدی در این حوزه وجود دارد، علاوه بر شهرنشینی، مشکلات مربوط به تغییر اقلیم، امنیت غذا و آب، بحران‌های اجتماعی ، اقتصادی، نزاع‌ها و درگیری‌های داخلی و اپیدمی‌ها نیز از معضلات قرن حاضر هستند.
پیرهادی تاکید کرد: این مشکلات به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته و به ویژه در شهرها نمایان تر خواهند بود، بنابراین سرعت رشد شهرنشینی در جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه، طوری است که شهرها را با مشکلات جدی مواجه خواهد ساخت.
وی افزود: برای مثال بانک جهانی پیش بینی می‌کند که بر خلاف تصور عامه، قطب اصلی فقر در آینده، در شهرها متمرکز خواهد بود، بیش از یک سوم شهرنشینان در سراسر جهان، در سکونتگاه‌های غیررسمی زندگی خواهند کرد که بالطبع این وضعیت جوامع را با مشکلاتی نظیر افزایش آسیب‌های اجتماعی، شرایط نامطلوب محیط زندگی، افزایش فقر، خشونت، اعتیاد، بیماری‌های مزمن و طغیان بیماری‌های نو پدید، مواجه خواهد ساخت.
وی با بیان اینکه وضعیت در کشور ما از متوسط دنیا بالاتر است، گفت: براساس سرشماری‌های انجام شده در کشور، میزان شهرنشینی در سال ۱۳۳۵ در ایران حدود ۳۱ درصد بوده که این میزان در سال ۱۳۷۵ یعنی تنها در ۴۰ سال، به میزان ۶۱ درصد رسیده است.
وی عنوان کرد: آخرین سرشماری مربوط به سال ۱۳۹۵ است که نشان می‌دهد میزان شهرنشینی در ایران از مرز ۷۰ درصد نیز گذشته است. این موضوع واضح است که کلید حل بسیاری از این مشکلات در دست دولتمردان، سیاستگذاران محلی و مدیران شهری است.
عضو شورای شهر اظهار داشت: برنامه ریزی مطلوب و مدیریت شهری مناسب، می‌تواند از طریق حمل و نقل فعال، طراحی پویای فضاهای شهری، رعایت استاندارد های مسکن و شهرسازی، تسهیل دسترسی شهری برای همه اقشار جامعه، توسعه فعالیت‌های اجتماعی و مشارکتی و هم چنین همکاری و هماهنگی بین بخشی، می‌تواند نقش به سزایی در ارتقاء سطح محیط زیست و سالمت شهر و شهروندان داشته باشد.
پیرهادی عنوان کرد: در سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور، یکی از ویژگی‌های جامعه ایرانی، برخورداری از رفاه، امنیت غذایی، تامین اجتماعی، سلامت، فرصت‌های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده به دور از فقر و فساد، تبعیض و بهره مند از محیط زیست مطلوب، ذکر شده است.
وی با بیان اینکه دستیابی به این چشم‌انداز نیازمند توجه جدی به حوزه‌های گوناگون شهری است، افزود: بدین منظور استقرار یک نظام جامع و یکپارچه سیاستگذاری در حوزه سلامت، محیط زیست و خدمات شهری ضروری است.
پیرهادی افزود: مرور مطالعات انجام شده در حوزه‌های گوناگون مدیریت شهری و محیط زیست شهر تهران حاکی از این است که پایتخت جمهوری اسلامی ایران با چالش‌های متعددی در حوزه‌های گوناگون مواجه است که می‌توان به مواردی همچون، افزایش میزان بیماری‌های واگیردار از جمله کووید ۱۹ و بیماری‌های غیر واگیردار مزمن ناشی از استرس‌های شهری اشاره کرد.
وی عنوان کرد: ضعف در شاخص‌های ایمنی، بهداشت و محیط زیست در توسعه شهر اعم از اقدامات زیر ساختی و عملکردی، وجود بافت‌های فرسوده، سکونت گاه‌های غیررسمی داخل شهرها و حاشیه شهرها و مهاجرین، توجه نداشتن کافی به سلامت روانی و اجتماعی شهروندان و سیاستگذاری های مربوط به آن از دیگر موارد مورد اشاره است.
رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران عنوان کرد: وجود انواع آلودگی‌های زیست محیطی و در راس آنها آلودگی هوا، ضعف در امنیت و ایمنی مواد غذایی و تغذیه و سبک زندگی شهری؛ تغییر اقلیم و چالش‌های مربوط به آن، میزان خطر وقوع حوادث طبیعی از جمله زلزله، سیل، فرونشست از دیگر چالش‌ها است.
*کمبود فضای سبز در برخی نقاط پایتخت
وی به کمبود فضای سبز در برخی نقاط شهر تهران ضعف در ساماندهی مشاغل، ضعف در سیما و منظر شهری، افزایش ساختمان‌های ناایمن در سطح شهر، افزایش هزینه‌های نگهداشت شهر تهران و ضعف در مدیریت پسماند، به عنوان سایر چالش‌ها اشاره کرد، حل این مشکلات نیازمند نگاه تخصصی و جهادی، موضوع محور بودن، مبتنی بر شواهد و جامعه محور بودن است.
پیرهادی تاکید کرد که کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر تهران یکی از کمیسیون‌های ششگانه شورا است که وظیفه سیاستگذاری و تبیین راهبردهای حوزه مربوطه را در راستای توسعه پایدار، حفظ و بهبود محیط زیست شهری، ارتقای سلامت شهر و شهروندان، بهبود ایمنی و کاهش مخاطرات طبیعی و انسان ساخت، ارائه مطلوب خدمات شهری و بهبود سیما و منظر شهری را به عهده دارد.
وی با بیان اینکه تحقق این مهم، نیازمند استفاده از همه ظرفیت‌های موجود و مشارکت همه بخش‌ها از جمله نهادهای اجرایی، مردمی و نخبگان است، افزود: ساختار ی که به لطف خداوند متعال امروز از آن رونمایی خواهیم کرد، تلاش دارد بستری را برای تحقق اهداف این کمیسیون در دوره جدید فراهم کند.
رییس کمیسیون سلامت شورای تهران ، خاطرنشان کرد: گستردگی موضوعات و امور محوله به کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری و ضرورت اتخاذ رویکرد تخصصی به موضوعات مربوط به کمیسیون و از طرف دیگر تعدد ذی‌نفعان و همکاران این حوزه در بررسی و تدوین برنامه‌ها و لزوم استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود در بررسی جامع وضع موجود شهر تهران در شاخص‌های سلامت، محیط زیست، ایمنی و خدمات شهری، سیاستگذاری محلی، نظارت و ارزیابی اقدامات و برنامه‌ها ما را بر آن داشت که این ساختار را طراحی و پس از کسب نظر خبرگان شهر، آن را اجرایی کنیم.
پیرهادی عنوان کرد : آنچه ما به دنبال آن هستیم و امیدواریم کارگروه‌ها در تحقق آن به کمیسیون و در نهایت شهر کمک کنند این است که اول وضع موجود شهر را به صورت دقیق بررسی نموده و عوامل زمینه‌ای آن را تحلیل کنند، هم چنین انتظار داریم راهبردها و راهکارهای بهبود وضع موجود را احصا و پیشنهاد نمایند.
رییس کمیسیون سلامت شورای تهران، اظهار داشت: از اقدامات دیگری که این ساختار انجام خواهد داد این است که برنامه‌های ۵ ساله شهرداری تهران را با استفاده از شاخص‌های عینی و کمی مشخص شده پایش نموده و در بررسی طرح‌ها، لوایح، پیشنهادات، مطالعات و گزارشات همکاری کنند.
پیرهادی گفت: امیدواریم که این ساختار که متشکل از مدیران، نهادهای مردمی، دانشمندان و سازمان‌های مر دمی است بتواند بستری برای تصمیم گیری مناسب و مشارکتی برای حل مشکلات شهر باشد.