ویروس های زندگی مشترک!
قهرهای طولانی مدت، مقایسه، سرزنش، لجبازی، تکبر و غرور و نبش خاطرات ویروسهای زندگی مشترک هستند که باید از آنها دوری کرد.
قهرهای طولانی مدت، مقایسه، سرزنش، لجبازی، تکبر و غرور و نبش خاطرات ویروسهای زندگی مشترک هستند که باید از آنها دوری کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، با وجود اینکه بیشتر ازدواجها با عشق و علاقه و محبت طرفین صورت میگیرد، اما در بیشتر مواقع میبینیم که زن و مرد با تمام تلاشی که در جهت انجام دقیق وظایف خود دارند، به مرور زمان، عشق و علاقه بینشان کمرنگ میشود و گاهی بهطور کامل محو میشود و به طلاق عاطفی منتهی میشود.
زوج ها در بسیاری از مواقع حاضر نیستند برای رسیدن به آرامش، سلیقه و ذوق خود را به یک دیگر نزدیک کنند، این اختلافات جزئی یا کلی سبب از بین رفتن عشق، علاقه و محبیت بین زوج ها میشود و نسبت به یک دیگر سرد میشوند و گاهی اوقات به مرحله تنفر و خشم نیز ممکن است برسند.
معصومه حاتمی روانشناس دربارهی آفت زندگی مشترک گفت: بسیاری از مواقع، زوج ها در زندگی مشترک بیان میکنند که برای مثال دیشب با همسرم دعوایمان شد و یک دفعه همسرم عصبانی شد و داد و فریاد زد، در صورتی که همسر به یک باره عصبانی نشده است، بلکه ماهها یا هفتهها است که یک موریانه در ذهن همسر حرکت کرده و طرف مقابل نمود بیرونی را مشاهده کرده است، هیچ زندگی و رابطه ایی با یک رفتار و برخورد یکشبه نابود نمیشود.
وی تصریح کرد: زمانی که بین زوجین ناراحتیهایی پیش میآید و گفته نمیشود باعث فاصله عاطفی از یکدیگر میشود و این فاصله سبب دور شدن و نشناختن طرف مقابل میشود، در این مواقع زوج ها احساس میکنند، که هیچ چیزی حالشان را خوب نمیکند.
اینروانشناس عنوان کرد: اولین موریانه در زندگی مشترک، موریانه مقایسه کردن است، این موریانه که تمام پژوهشهای روانشناسی میگویند به صورت وحشتناک، پایههای عاطفی زندگی را میخورد، مقایسه کردن اقتدار آقایان را زیر سوال میبرد و باعث شکست اقتدار آقایان میشود و برای خانمها باعث شکست عاطفی میشود.
وی عنوان کرد: مقایسه کردن چندین نوع دارد. یکی از این نوع، مقایسه کردن با خانواده اطرافیان است، به هیچ عنوان همسر را نباید با خانواده خود، دوستان و آشنایان مقایسه کرد، افراد تنها ظاهر زندگی دیگران را میبینند، زوج ها باید ویژگیهای مثبت همسرشان را بشناسند و آگاه باشند هر فردی دارای ویژگیهای متفاوتی است و اگر میخواهیم حال زندگیمان را خوب کنیم نباید همسرمان را مقایسه کنیم، بسیاری از مقایسه کردن ها، مقایسه کردن ذهنی است.
یکی از ویروسهایی که در ابتدای زندگی مشترک، ممکن است آرامش خانواده را در بر گیرد، این است که زن، همسر خود را با پدر و برادرش و مرد هم همسر خود را با مادر و خواهرش مقایسه کند، همسران به این نکته باید توجه داشته باشند که والدین آنها پس از گذراندن روشهای مختلف و با کسب تجربه و گذر زمان به این مرحله رسیده اند.
زوج ها نباید در مواجهه با موضوعات جدیدی که زندگی مشترک پیش روی آنها قرار میدهد، به مقایسه اتکا کنند.
این طرز نگرش، باعث میشود که ارزشهای رفتاری و نقاط مثبت طرف مقابل، همواره بی اهمیت پنداشته شود، لذا فردی که همواره در ترازوی سنجش و مقایسه قرار میگیرد، تحت هر شرایطی کفهی ترازو را در طرف دیگر سنگینتر حس میکند، چنین فردی چه زن و چه مرد در گذر زمان، تلاشهای خود را بی فایده میبیند و رفته رفته احساس خودکم بینی، تنفر از دیگران و ضعف اعتمادبه نفس در او پررنگ میشود.
این روانشناس گفت: دومین موریانه زندگی مشترک، پافشاری روی آداب و رسوم خود فرد است. افراد در خانواده با نظام باورها، ارزش ها، هنجارها و آداب و رسومهای متفاوتی رشد میکنند و طرف مقابل هم یک سری باورهایی نیز دارد، زمانی که زوجین ازدواج میکنند ضمیر ناخودآگاه، پافشاری روی ارزشهای خود میکنند، زمانی که پافشاری روی آداب و رسوم خانوادگی میشود و طرف مقابل هم به نظام ارزشی پافشاری میکند، باعث تنش طرفین میشود. طرفین باید به سلیقههای همدیگر احترام بگذارند.
وی عنوان کرد : سومین موریانه، حذف کردن خانواده همسر است، بسیاری از زوج ها بر این معتقد هستند که همسرشان را دوست دارند، اما از خانواده همسر بیزار هستند. هیچ زندگی زناشویی با حذف خانوادهها به سلامت روان نخواهد رسید، اگر همسرتان را دوست داشته باشید باید خانواده همسر را نیز دوست داشت، ازدواج پیوند فرد با فرد نیست بلکه پیوند خانواده با خانواده است.
نباید تصور کرد که زندگی ایده آل زندگی است که هیچ اختلاف نظری در آن وجود نداشته باشد، اختلاف نظر در زندگی مشترک همیشه وجود دارد، زیرا دو فرد با باورها و فرهنگهای متفاوت رشد کرده اند، باید نحوهی برخورد صحیح حل مشکل برای اختلاف نظرها پیدا کرد.
یکی از نحوهی برخورد این است که زوج ها با به کار بردن و یادگیری مهارتهای گفتگو سالم و درست مشکلات را رفع نمایند، این موضوع باعث میشود که رنجشها و ناراحتیها در دل انباشته نشود، به دلیل نا آگاهی زوجین از روش صحیح مهرت گفتگو، بیشتر صحبتها به مشاجره و دعوا ختم میشود.
زوج ها بدانند که هرگز صحبتهای خود را با حالت طعنه و کنایه و پایین آوردن شخصیت همسرشان بیان نکنند، با مهربانی و آرامش به گفتگو بپردازند.
مقایسه و سرزنش سبب ایجاد حالت تدافعی در فرد و تحقیر وی خواهد شد و اثرات آن ممکن است به شکل کمرنگ شدن یا تیره شدن روابط زوج ها، نمود یابد.