چگونگی مدیریت استفاده فرزندان از اینترنت
برای ایجاد قوانین در خانه نیازمندیم که والدگری از نوع والدگری مقتدرانه باشد تا در نهایت قوانین مورد پذیرش و اجرا درآیند.
«اختصاص گوشی تلفن همراه مجزا برای نوجوانان جزو حقوق اولیه آنها نیست و ضرورتی ندارد که برای داشتن گوشی تلفن همراه سنی را معین کنیم اما نکته قابل توجه این است که والدین باید بتوانند نحوه استفاده نوجوان از تلفن همراه را مدیریت کنند و برای استفاده از آن در سنین نوجوانی قوانینی در نظر بگیرند.»
به گزارش ایسنا، شبنم طلوعی ، با بیان اینکه ایجاد قوانینی در خانواده برای تمام افراد خانواده ضروری و برای نوجوانان ضروریتر است، اظهار داشت : برای ایجاد قوانین در خانه نیازمندیم که والدگری از نوع والدگری مقتدرانه باشد تا در نهایت قوانین مورد پذیرش و اجرا درآیند.
این روانشناس عنوان کرد: فراهم کردن تلفن همراه برای نوجوان جزو وظایف والدین محسوب نمیشود و با توجه به شرایط کنونی که آموزش فرزندان در بستر اینترنت انجام میشود والدین باید بدانند که آموزش حق فرزند است اما گوشی تلفن همراه حق فرزند نیست.
وی با اشاره به فنون فرزند پروری افزود: در این فنون به والدین آموزش داده میشود که چگونه تا پیش از هفت سالگی فرزند خود را با مفهوم خودتنظیمی آشنا کنند. خودتنظیمی ویژگی است که اگر نوجوان آن را آموخته باشد در شرایط کنونی بسیار راهگشا است.
به گفته طلوعی هرچند خرید گوشی تلفن همراه برای فرزندان جزو وظایف والدین نیست اما والدین میتوانند در سنین نوجوانی برای فرزند خود تلفن همراه مجزا تهیه کنند. البته مسائلی مانند میزان استفاده فرزند از تلفن همراه، خرید بستههای اینترنتی، استفاده از بازیهای تلفن همراه و گفتگو با دوستان از طریق تلفن همراه همگی جزو امتیازات تلفن همراه محسوب میشوند و نیازمند آموزشهایی به فرزندان است.
این روانشناس خاطرنشان کرد: فرزندان برای بدست آوردن این امتیازات باید مجموعهای از مسئولیتهای روزانه را انجام دهند بنابراین وظیفه والدین این است که قبل از خرید گوشی قوانینی را برای فرزند وضع کنند و به او تبیین کنند تا فرزند برای استفاده از امتیازات تلفن همراه به غیر از استفاده آموزشی از مسیولیتهای خود غافل نشود.
وی معتقد است که اینگونه احساس مثبتی در نوجوان ایجاد میشود که موجب شکل گیری شخصیت و رشد بلوغ نوجوان میشود. بنابراین قبل از خرید گوشی والیدن باید با فرزندان خود گفتوگو داشته باشند و در میزان استفاده از گوشی تلفن همراه به توافق برسند، همچنین به او یادآوری کنند که اگر مسئولیتهایش را انجام ندهد پیامدهایی نظیر حذف استفاده غیر آموزشی از تلفن همراه در انتظارش خواهد بود.
طلوعی ارتباط دوسویه میان والدین و فرزندان را مهم دانست و گفت: داشتن ارتباط مثبت با فرزندان موجب میشود که اگر فرزند در فضای مجازی اتفاقی را تجربه کند این اتفاق را با والین بازگو کند، در این بین عدم سرزنش والدین، عدم نصیحت و عدم مقایسه نوجوان با همسالان اهمیت دارد.
بنابر اظهارات این روانشناس، استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه، افزایش حساسیت نوجوان نسبت به گذشته، تاثیرات منفی بر اشتها و میزان خواب نوجوان، تغییرات خلقی مانند پرخاشگری، جویدن ناخن، مکیدن انگشت و مشغولیت دست با اعضا سر و صورت نظیر کندن موهای سر از جمله نشانههایی است که نوجوان در فضای مجازی دچار مشکلی شده است.
وی گفت: اگر نوجوان برای تلفن همراه خود قفل گذاشته است و در صورت درخواست والدین برای داشتن تلفن همراه او دچار اضطراب و مقاومت میشود و یا تاریخچه تلفن همراه را پاک میکند و از طرفی بیشتر زمانها تمایل به تنها بودن و دور از جمع خانواده دارد، میتواند از نشانههایی باشد که نوجوان در فضای مجازی دچار مشکل شده است که والدین در صورت نیاز میتوانند از کمک مشاورین و روانشناسان در این زمینه بهره ببرند.