ثبت ۱۴۵ اثر باستانی در قلعه گنج کرمان
تا کنون ۱۴۵ اثر باستانی در پروژه بررسی باستان شناسی بخش مرکزی شهرستان قلعه گنج استان کرمان به ثبت رسیده است .
تا کنون ۱۴۵ اثر باستانی در پروژه بررسی باستان شناسی بخش مرکزی شهرستان قلعه گنج استان کرمان با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، شناسایی و به ثبت رسیده است .
به گزارش گروه گردشگری آوای جامعه، فاطمه علیزاده سرپرست هیئت باستان شناسی « امروز » با اعلام این خبر گفت : تاکنون و طی پانزده روز کاری در شرایط آب و هوایی خیلی سخت و دمای بالای ۵۰ درجه،بخشی از محدوده مورد بررسی، پیمایش و نتایج بسیار قابل توجهی از آن به دست آمده است.
این باستان شناس تصریح کرد :روش بررسی به صورت پیمایشی نیمه فشرده است، بدین صورت که علاوه بر کسب اطلاعات از ریش سفیدان و دهیاران و مردمان محلی، بخش هایی که شک آن می رود دارای آثار و شواهد فرهنگی باشند، به صورت دقیق مورد پیمایش قرار می گیرند که در پی این روش محوطه های بسیاری شناسایی شده است.
به گفته علیزاده، تا این لحظه از کار، ۱۴۵ اثر باستانی ، شناسایی و ثبت شده که این آثار بسیار متنوع شامل تپه های باستانی، محوطه ها، گورستان ها، قنات ها، زیارتگاه ها، سنگ نگاره ها، کوره ها، کاروانسرا و قلعه ها هستند.
وی خاطرنشان کرد :درواقع این خروجی ها تا کنون به نظر یک توالی فرهنگی طولانی مدت از دوران سنگ و پیش از تاریخ تا قرون متاخر اسلامی ارائه می دهند.
سرپرست هیئت باستان شناسی گفت : قدیمی ترین محوطه های شناسایی شده به شکل محوطه های دارای پراکنش بسیار زیاد ابزارهای سنگی هستند که به فراوانی در بخش های مورد نظر و به ویژه در حاشیه هلیل رود و همچنین با فاصله از آن شناسایی شده اند.
به گفته وی ، بخشی از این دست افزار های احتمالا مربوط به پارینه سنگی متاخر هستند و بخشی از آنها به شکل روباز در پایین دست دامنه کوه ها و مخروط افکنه های مجاور دشت هلیل رود بررسی شده اند.
وی با بیان اینکه تپه های متعددی نیز شناسایی شده که حجم پراکنش آنها در حاشیه هلیل رود و با فاصله ای در حاشیه بستر گذشته هلیل رود واقع شده اند افزود:این تپه های باستانی با فاصله نزدیک به هم و دارای شواهد سفالی بسیار قوی از دوران پیش از تاریخ تا اسلامی هستند.
علیزاده با اشاره به این نکته که بیشتر این تپه ها در بررسی های کلی اولیه بنظر به هزاره چهارم و هزاره سوم پیش از میلاد برمی گردند اظهار داشت : سفال ها به احتمال زیاد با استقرارهای حاشیه شرقی جازموریان در بلوچستان (فرهنگ بمپور) از نظر گونه شناسی هم پوشانی دارند.
وی خاطرنشان کرد: در دوره اسلامی تا کنون پراکندگی محوطه ها بسیار کمتر و در دوران تاریخی نیز تپه های بسیار غنی اما محدودی ثبت شده اند.
وی افزود:در حاشیه هلیل رود بنظر تجمع استقرار ها در دوران مس و سنگ و مفرغ زیاد و هرچه رفته رفته از حاشیه هلیل رود فاصله می گیریم در بخش های جنوبی تر در حاشیه غربی جازموریان به تعداد محوطه های دوره تاریخی اضافه می شود.
سرپرست هیئت باستان شناسی با اشاره به بررسی و ثبت گورستان های سنگ چین مربوط به دوران تاریخی و متاخر که به فراوانی در میان بخش کوهستانی منطقه قرار دارند، نکته قابل توجه و مهم در این باره را تخریب بسیاری از این آثار در اثر شخم زدن زمین های کشاورزی و پیش روی مردم محلی برای کشاورزی و ساخت و ساز عنوان کرد.
علیزاده تصریح کرد : با توجه به اینکه تنها بخشی از منطقه تا کنون بررسی شده است، انتظار می رود تعداد آثار این منطقه بیشتر باشد.